Dit forum is bedoeld voor vragen en opmerkingen die opkomen tijdens het invoeren van de akten van de Surinaamse Burgerlijke Stand. U kunt zelf berichten plaatsen, lezen wat de ervaringen zijn van andere deelnemers, en reageren op berichten. Via de links hierboven kunt u direct doorgaan naar de sectie 'Mededelingen' (van het projectteam), 'Vragen' en 'Tips' over de invoer en 'Opmerkelijk' voor bijzondere vondsten.
Bij het invoeren van huwelijksakten ben ik nu in 1915 beland, in Paramaribo, en mij valt op dat opeens erg veel bruiden wegens ziekte verhinderd zijn om zich naar de Gouvernements Secretarie te begeven.
Hoe kan dit worden verklaard? Het lijkt me geen realistische afspiegeling van de werkelijkheid.
Met vriendelijke groet, Ria
You need to be a member of Historische Database van Suriname & de Cariben to add comments!
Replies
Ook mijn grootouders zijn thuis getrouwd. Of de zwangerschap van mijn oma (6 maanden) daarmee te maken had, weet ik niet.
Dat de koloniale overheid na de afschaffing van de slavernij probeert om huwelijken te bevorderen ligt natuurlijk voor de hand. Voor mij was het echter nieuw de discussie hierover in de pers te lezen. Hartelijk bedankt Renee.
Voor zover ik weet waren de economische omstandigheden na 1863/1873 voor de vrijgemaakten bijzonder zwaar. Dus is het logisch dat mensen die niet genoeg eten hebben willen besparen op luxe uitgaven.
Het blijft echter wel vreemd dat voor het trouwen aan huis dan steeds een medische verklaring nodig lijkt te zijn (en dat dan alleen vrouwen ziek verklaard werden) en dat artsen hieraan soms mee lijken te werken. Misschien komt er meer duidelijkheid als er meer feiten bekend zijn over bijv werkelijk dodelijk zieke bruiden of over financiele omstadighedenen en op een rij worden gezet.
ik heb ook een aantal huwelijken ingevoerd die in de woning van de bruid zijn gesloten, maar allemaal met een verklaring van de geneesheer, ik kan me niet voorstelling dat die verklaring onterecht was
sommigen hadden met een resolutie van de gouverneur vrijstelling van een of beide aankondigingen
bij een aantal van die "thuis"huweliijken heb ik kort erna het overlijden van de bruid gevonden
Beste Huub, zulke huwelijken waren er veel, heb ik opgemerkt. Paren die al jaren met elkaar in concubinaat geleefd hadden en pas gingen trouwen wanneer een van de partners ernstig ziek was. Dan las je inderdaad kort erna dat er een was overleden.
Beste Ria, en LilMoreen, onderstaande verklaart niet de vele medische verklaringen in 1915 (en mogelijk ook in andere jaren), maar ik deel het toch maar.
Een eerste specifieke vermelding van "huwelijken aan huis" [te Paramaribo] in die periode was te vinden in de Nieuwe Surinaamsche courant d.d. 25-02-1904, in de Memorie van Toelichting, bij de begroting 1905. Twee ambtenaren van de burgerlijke stand kregen voor het voltrekken van huwelijken jaarlijks ieder 100 gulden extra, maar gezien het grote aantal huwelijken aan huis, werd dit te weinig geacht.
E.e.a. werd opgevolgd door een artikel in De Surinamer d.d. 09-05-1918, De Huwelijken-kwestie. Net als De West, geeft de krant redenen voor het trouwen aan huis:
De medische verklaringen die werden gegeven voor het aan huis trouwen bleven helaas buiten deze beschouwingen...
Vriendelijke groet,
Renée
Ter aanvulling. In 1936 werd door de geneeskundig-inspecteur Dr. Cool aan alle geneesheren te Paramaribo een waarschuwing gestuurd, omdat naar zijn mening "op grote schaal verklaringen van ongesteldheid" werden afgegeven aan gezonde mensen, en hierdoor "zonder reden" huwelijken aan huis werden voltrokken.
De tekst komt uit een artikel in de Suriname d.d. 10-07-1936 n.a.v. het vertrek van Dr. Cool uit de kolonie. Het blad stelt zich zeer kritisch op tegenover de woorden van deze arts en de voornemens die hij heeft, "op welke wettelijke regeling steunt dit? Wij krijgen nu deze eigenaardigheid, dat een ambtenaar van de Burgerlijke Stand, de heer Henriquez natuurlijk, beslissen zal over de juistheid van een door een geneesheer afgegeven verklaring. Hoe dit nu in zijn werk moet gaan begrijpen wij niet. ..."
Hartelijk dank voor deze artikelen, Reneej.
Dit verklaart toch veel, denk ik. Het was een gebruikelijk excuus in die dagen. Mijn overgrootmoeder was heel jong, moederloos en had samen met mijn overgrootvader al een kindje van een jaar. Het is dus aannemelijk dat ze het niet breed hadden en daarom deze weg kozen - wat ik al vermoedde. Er zullen allerlei redenen geweest zijn, maar voor mij is dit genoeg. Nogmaals dank en een fijn weekend, allebei.
LilMoreen
Bedankt voor je reactie Lilmoreen! Ik ben ook benieuwd naar verduidelijking.
Hmmm, Ria,
Wat een ontdekking! Ik ben heel benieuwd, want mijn overgrootmoeder was een van die zieke bruidjes en ik vermoedde ook al dat er meer achter zat. In haar geval was er al een kindje. Ik dacht dat dat de reden was, maar als er veel meer zieke bruidjes waren, zal er wel een andere reden zijn geweest. Ik kijk uit naar verduidelijkende reakties.
Vr. gr.
Lilmoreen