Van 81 jaar naar 100 jaar in twee jaar tijd

[Reneej]

Zojuist had ik de overlijdensakte van Charlotte van Brandon. Naar ik aanneem volgens opgave van de 65-jarige aangever Jacob Willem Nassy werd in maart 1842 genoteerd dat zij 102 jaar oud was. Zelfs de naam van haar moeder was nog bekend: Blanka van de Vries.

Uit nieuwsgierigheid even in de wijkregisters gekeken of haar moeder wellicht ook heel oud was geworden, en daar nog in voorkwam. Dit was niet het geval. Wat in de wijkregisters echter opviel was dat Charlotte van Brandon in 1828 als 75 jaar oud stond, en in 1835 als 81 jaar oud. Twee jaar later, in het wijkregister 1837 D, was zij opeens 100 jaar oud. Vervolgens komt er steeds een jaar bij, en in het wijkregister 1841 D stond zij als 104 jaar. In het wijkregister 1842 D werd geen leeftijd opgegeven, maar bij haar overlijden werd haar leeftijd dus opgegeven als 102 jaar.

Charlotte van Brandon staat vermeld bij de volkstelling 1811, maar daarbij werden geen leeftijden vermeld: https://www.allesurinamers.org/wp-content/uploads/2024/04/VT-Suriname-1811-vrije-inwoners-op-naam.pdf

Op de scan staat te lezen dat zij werd onderhouden door Annatje van Charlotte van Brandon, "linnen naaijster", bij wie zij woonde: https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/1.11.06.21/invnr/CO278-22/file/NL-HaNA_1.11.06.21_CO278-22_0116 [de kinderen van Annatje (Charlotte, François en Johanna) waren schoolgaand].

In juli 1828 was in de krant sprake van de verkoop "ter Kurateele Kamer" van meubels en andere goederen uit de boedel van Annaatje van Charlotte van Brandon. Apart vermeld voor verkoop uit deze boedel stonden Patientie en haar kinderen Venus en George: https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010938539:mpeg21:a0007

Hoe Charlotte van Brandon zich na 1828 heeft moeten redden, blijft gissen...